Gdy obowiązek wezwie mnie
Tam wszędzie, gdzie się pali,
Ty mi, o Panie, siłę daj,
Bym życie ludzkie ocalił.
Pozwól, niech dziecko póki czas
Z płomieni cało wyniosę,
Przerażonego starca daj
Ustrzec przed strasznym losem.
Daj, Panie, czujność, abym mógł
Najsłabszy słyszeć krzyk,
Daj sprawność i przytomność bym
Ugasił pożar w mig.
Swe powołanie pełnić chcę
I wszystko z siebie dać:
Sąsiadów, bliźnich w biedzie strzec
I o ich mienie dbać.
A jeśli taka wola Twa,
Bym życie dał w ofierze,
Ty bliskich mych w opiece miej.
O to Cię proszę szczerze.

Ewakuacja z obiektów użyteczności publicznej

Odpowiednie warunki techniczno-budowlane dla dróg ewakuacyjnych i elementów wystroju wnętrz danych budynków, określone są w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku, a rozporządzenie o ich usytuowaniu znajduje się w Dz.U. Nr 75 z dnia 15 czerwca 2002 roku.

Kierujący akcją ratowniczą (lub też osoba zarządzająca danym budynkiem) ma obowiązek ocenić sytuację, aby potwierdzić, czy istnieje potrzeba ewakuacji. Jeżeli tak, to wszystkie osoby znajdujące się w budynku, w przypadku powstania zagrożenia, muszą ze sobą współpracować i bezwzględnie przestrzegać poleceń kierującego akcją ratowniczą, który do momentu przybycia jednostek Państwowej Straży Pożarnej ma obowiązek zorganizować ewakuację ludzi i ich mienia. Wszystkie zagrożone osoby, które nie biorą udziału w akcji ratowniczej, powinny ewakuować się najkrótszą oznakowaną drogą ewakuacyjną poza strefę objętą pożarem lub na zewnątrz budynku.

Wszystkie osoby biorące udział w ewakuacji, w szczególności zaś organizujący działania ewakuacyjne, powinni pamiętać o kilku bardzo ważnych rzeczach:

  • na pierwszym miejscu stawia się ratowanie ludzkiego życia, przy czym ewakuację rozpoczyna się od tych pomieszczeń (lub stref), w których powstał pożar lub które znajdują się na drodze rozprzestrzeniania się ognia oraz od tych pomieszczeń (lub stref), z których wyjście lub dotarcie do bezpiecznych dróg ewakuacji może być odcięte przez pożar, zadymienie lub inne zagrożenie
  • ewakuację z wyższych kondygnacji budynku należy prowadzić klatkami schodowymi, a nie windami, itp. urządzeniami
  • w pomieszczeniach i strefach objętych pożarem należy wyłączyć dopływ prądu
  • z zasięgu ognia należy usunąć wszelkie materiały palne, cenne urządzenia, itp.
  • nie można dopuścić do rozprzestrzeniania się wśród ludzi przebywających w budynku paniki, należy uspokajać ich, informować o drogach ewakuacji i oferować swoją opiekę tym, którzy potrzebują pomocy
  • w wypadku odcięcia dróg ruchu dla pojedynczych osób lub grupy ludzi, należy jak najszybciej powiadomić o tym kierującego akcją ratowniczą
  • osoby odcięte od dróg wyjścia, które znajdują się w strefie zagrożenia, należy szybko zabrać do pomieszczeń najbardziej oddalonych od źródła zagrożenia i w miarę posiadanych środków oraz istniejących warunków; czekać na pomoc służb ratowniczych, albo samemu próbować wydostać zgrożoną osobę (lub też grupę ludzi) na zewnątrz budynku
  • wchodząc do pomieszczeń lub stref silnie zadymionych, należy pochylić się jak najbliżej podłogi i zabezpieczyć drogi oddechowe, np. zmoczonym w wodzie materiałem
  • podczas przechodzenia przez silnie zadymione odcinki dróg ewakuacyjnych należy poruszać się wzdłuż ścian, aby nie stracić orientacji co do kierunku ruchu
  • należy unikać otwierania drzwi do pomieszczeń, które mogą być objęte pożarem, ponieważ nagły dopływ powietrza sprzyja bardzo gwałtownemu rozprzestrzenianiu się ognia (otwierając drzwi do takich pomieszczeń najlepiej chować się za ich ościeżnicę)
  • nie można dopuszczać do blokowania w pozycji otwartej drzwi wyposażonych w samozamykacze

Po zakończeniu ewakuacji osób należy sprawdzić, czy wszyscy opuścili poszczególne pomieszczenia. Jeżeli kwestia ta budzi podejrzenia, że ktoś został w zagrożonej strefie, należy natychmiast zgłosić to jednostkom ratowniczym przybyłym na miejsce akcji i przeprowadzić ponowne sprawdzenie budynku.

 
 
Aby komentować konieczne jest włączenie obsługi JavaScript w Twojej przeglądarce.